adj.
I.
A.
(1) (en plt de qqn) Malade.
●(1499) Ca 37b. Claff. g. malade. ●102a. Guele an tut claff. g. le lit a gesir malades. ●(1575) M 166. Ha oarhoaz maru pe claff, tr. «Et demain morts ou malades.» ●1988. Maz cresq pemdez dreizaff, claff ouz claff ho caffou, tr. «Si bien que par lui chaque jour leurs douleurs, de plus en plus vives.»
●(1659) SCger 75b. malade, tr. «clân.» ●(1710) IN I 25. pere so drouc livet ha cousgoude ne dint quet clàn. ●(1732) GReg 594a. Malade, tr. «Clañ. Van[netois] clañ. clañv.» ●Qui est fort malade, dangereusement malade, tr. «Goall-glañ. clañ-fall.» ●(1744) L'Arm 226a. Malade, tr. «Clan.» ●226b. Etre malade, tr. «Bout clan.»
●(18--) SAQ I 154. E maoc'h klanv.
●(1915) MMED 297. pareet en deus eun niver dreist kount a dud klanv. ●(1933) OALD 45/204. Ha me a zant ec'h an kuit. Klanv on da vervel. Achu eo d'in.
(2) Bezañ klañv gant (+ nom de maladie, de mal, etc.) : être malade de, souffrir de.
●(1633) Nom 259b. Atrophia, nutrimenti cessatio : quand on est en chærete : vn den á ve claff gant naoun, pa deu an goüet (lire : boüet) da cessif. ●(1650) Nlou 64. Ho tretas a tra spes, / Certes dre courtesy, hac euff claff gant auy, tr. «il les traita, c'est notoire, / certes par courtoisie, alors qu'il était malade d'envie.»
●(1659) SCger 123b. verollé, tr. «clân gant an naplès.» ●(1732) GReg 23a. Avoir l'aine enflée, tr. «beza clañ gand ar verbl.» ●294b. Etre malade de la dissenterie, tr. «beza clañ gand ar flus.» ●469b. Qui a de la gratelle, tr. «Clañ gad ar raich.» ●594a. Malade des gouttes, tr. «Clañ gand an urlou.»
●(1857) CBF 74. Me zo klan gand ann dersien, tr. «J'ai la fièvre.» ●109. Va marc'h a zo klan gand ar c'hromm, tr. «Mon cheval a la gourme.» ●(1872) FHB 394/228a. klanv gant ar vreac'h zu. ●(1878) SVE 140 §905. klanv oun gand ar pennzac'h, tr. «d'un goître je suis affligé.» ●(18--) GBI II 158. P'eo klanv gant ar c'hlenved newe, tr. «Puisqu'elle est atteinte du mal nouveau.»
●(1911) BUAZperrot 133. eur c'hrouadur klanv gant an diskenn-bouzellou. ●(1913) AVIE 201. un dén klan get er foèu-deur. ●(1924) BILZbubr 42/976. Katellig, en ampoent-ze, a skoas klanv gant ar rudell. ●(1931) VALL 702b. il souffre d'un mal au doigt, tr. «ema(ñ) (dalc'het, klañv) gand eur bizad.» ●(1962) TDBP II 300. klañv eo gand al laerez, tr. «il a de violents maux de ventre.»
(3) Klañv gant (+ cause de la maladie) : malade des suites de.
●(1868) FHB 160/28b. klanv gant an eva, gant ar chigoden. ●(1872) GAM 8. eur bugel deoc'h a zo klanv gant ar prenved ? eun diveraden epken, a vougo ar goent mud.
(4) (en plt d'un organe) Malade.
●(1907) AVKA 85. Mar g-eo pur o lagad, na klanv na moug na brumenet. ●(1935) BREI 391/3c. skwiz-divi (...) klanv e elvaj.
B.
(1) Enceinte.
●(1889) SFA 2. ar paour ne gouie ket e oa eur c'hreg klan en ti.
(2) (Animal) enragé.
●(1659) SCger 25a. chien enragé, tr. «qui clân.» ●(c.1718) CHal.ms i. chien enragé, tr. «h/qui clan.»
●(c.1825/30) AJC 3223. a da redec vel chas clanf voar on enemÿ. ●3903. evel ma raen deur hÿ clanf. ●(1869) SAG 163. taget gant eur bleiz klan.
●(1928) FHAB Mezheven 208. penaos eo deuet sant Tujen da veza patron ar chas klanv.
II.
(1) Klañv-marv : qui a une maladie mortelle.
●(1907) BSPD II 570. nag é vehent klan-marù. ●(1944) SAV 30/77. eun den klañv-maro.
(2) Klañv da varv : qui a une maladie mortelle.
●(1876) TIM 17. Hé zad e zas de vout clan de varhue. ●398. e chomas clan de varhue. ●(1879) GDI 30. e chomas clan de varhue, hag en hum gonvertissas én é glinhuèd.
●(1921) BUFA 191. hé hroèdurig a eih vlé e oé klan de varù.
(3) Klañv-mor : qui a le mal de mer.
●(1974) THBI 163. Int veze klanv mor.
(4) Mervel a-glañv-wele : mourir d'une mort naturelle.
●(1772) KI 15. decedet a glan vele.
●(1872) ROU 92a. Mourir d'une mort naturelle, tr. «Mervel a glanv vele.» ●(1890) MOA 353b. Mourir d'une mort naturelle, tr. «mervel a glanv-vele. (mourir de maladie, et au lit.)»
(5) Chom klañv : tomber malade.
●(1839) BESquil 148. Anfin é chommas clan ean-memb. ●(1849) LLB 239. Er vestrez a Borhol e zou chomet goal glan. ●(1854) PSA II 262. Chom a ra clan guet ur hlinhuèd a varhue. ●(1876) BJM 35. An Tad Maner a chomas clanv daou vloaz varlerc'h. ●150. darn eus ar vissionerien a chomas clanv dre skuisder. ●(1894) BUZmornik 684. ar Zantez a jomaz klanv eno.
●(1901) LZBg 59 blezad-4e lodenn 207. É dad e oé chomet klan bras ! ●(1904) LZBg Gwengolo 225. chemel klan. ●(1964) BAHE 40/45. pa zichañse da mamm chom klañv.
(6) Menel klañv : tomber malade.
●(1996) CRYK 196. An o'c'h a zo manet klañv, tr. «Le maître de maison est tombé malade.»
(7) Skeiñ klañv : tomber malade.
●(18--) KTB.ms 14 p 66. ma faotrik keiz a zo skoët klanv.
●(1924) BILZbubr 42/976. Katellig, en ampoent-ze, a skoas klanv gant ar rudell.
(8) Mont klañv : tomber malade.
●(1977) PBDZ 271. (Douarnenez) Klañv yin c'hoazh, tr. «je tomberai encore malade.»
(9) Klañv-diaes : indisposé.
●(c.1825/30) AJC 2890. nem gaed a ris clanf dies en fod a voed.
(10) Kozh klañv : mal foutu.
●(1917) LILH 3 a Eost. Diés é ur sord bout koh klan ér vechér-men.
(11) Klañv-fall : gravement malade.
●(1848) SBI I 190. Pa vin clanv fall war ma guele, tr. «Quand je serai gravement malade, sur mon lit.» ●(1869) LZBt Gouere 228. Hé dad a oa klanv fall hag é doa c'hoant braz d'hé wéled arôg merwel. ●(1877) MSA 77. a guezas clanv fall.
●(1957) BRUD 2/36. Klañv-fall eo.
III.
(1) Klañv evel ur c'hi : voir ki.
(2) Redek evel ur c'hi klañv : voir ki.