m. –ion Homme malade, patient.
●(1659) SCger 137a. clânour, tr. «ladre.» ●(1732) GReg 594a. Malade depuis long-temps, tr. «Clañvour. p. clañvouryen.»
●(1864) SMM 100. guele eur c'hlanvour. ●(1880) SAB 400. ar glanvourien geiz.
●(1900) MSJO 180. Seurezet ar c'harter en em ginnigas da entent ous ar c'hlanvour. ●(1903) MBJJ 309. an emzivaded hag ar glanvourien. ●(1907) PERS 62. ar c'hlanvour a zavaz en he goazez. ●205. klanvourien a bep seurt. ●(1955) STBJ 132. A bep tu d’ar skeudenn eoa gouestlou a bep seurt, renkennadou bizier-loaek pe flac’hou, izili koar a bep ment hag a bep stumm, gwir desteniou a anaoudegez-vat a-berz ar glañvourien baour.