adj.
I. Attr.
(1) Ramassé, qui occupe peu de place.
●(1919) KZVr 354 - 14/12/19. klenk, tr. «ramassé.» ●(1931) VALL 563a. qui occupe peu de place, tr. «klénk.»
(2) Lakaat klenk war ub. : enfermer qqn.
●(1869) EGB 119. il est si méchant qu'il faudra le mettre en prison, tr. «kén droug eo, kén a renkfer hé lakaad é lec'h ma vo klenk war-n-han.»
(3) = (?) Étroit (?).
●(1944) EURW I 16. saonnennou klenk lec'h ma hiboud eur wazig dour.
(4) Bien à l'abri, bien logé.
●(1958) ADBr 65/424. Evurus an dogan, / Klenk en e di bihan.
(5) En ordre.
●(1931) VALL 515b. en ordre, tr. «klenk.»
II. Adv.
A.
(1) Bien à sa place, bien rangé.
●(1908) PIGO II 7. Ar yalc'h diskennet doun ha klenk en godel e vragou. ●(1910) MBJL 159. evit delc'hen an dud klenk en o flas. ●(1920) FHAB Gouere 390. Tenna a reas e gorn eus e c'heno (...) hag hen lakat klenk ha kempen e godel e chupen vihan.●(1924) FHAB Ebrel 141. an neiz aozet klenk ha flour. ●(1935) BREI 390/3d. ne oa ket aet klenk awalc'h drek e wezenn. ●(1935) BREI 398/4b. hag he lakas klenk en he godel.
(2) sens fig. Caché, secret.
●(1908) PIGO II 130. Touet d'in breman miret klenk ar pez am eus diskuliet d'ac'h.
(3) =
●(1908) PIGO II 132. Neuze e teuas d'azean war e giz, klenkan m'hallas. ●(1919) BUBR 5/122. Yann ar Strat ha me a ya en hon c'hluch, ar c'hlenka ma c'hellomp.
(4) Droit.
●(1935) ANTO 18. It klenk gant hoc'h hent.
(5) Avec soin.
●(1837) GET 13. Sterniet penn-qui ha troat, lasset clenq, armet clos.
●(1935) BREI 391/2d. Serret e voent klenk evel relegou.
(6) Kargañ klenk : arrimer.
●(1931) VALL 38a. Arrimer, tr. «karga klenk.»
B. Loc. adv.
(1) Klenk ha brav =
●(1935) ANTO 25. an tiez (…) savet klenk ha brao en eul liorzig marellet a vleuniou.
(2) E klenk : rentré à l'abri.
●(1935) ANTO 52. an dud-yaouank a dle beza e-klenk, goude kuz-heol.
III. Mont klenk dre an hent : voir hent.