klopin .1

m. –ed (ichtyonymie) Grondin. cf. klopenn

●(1907) VBFV.bf 41a. klopin, m. pl. ed, tr. «grondin (poisson).» ●(1931) VALL 346a. Grondin, tr. «V[annetais] klopin m.» ●(1934) BRUS 256. Un grondin, tr. «ur hlopin –ed.» ●(1970) GSBG 193. (Groe) klopin (m.) pl. klopined, tr. «grondin (poisson).»