m. (botanique) Cognassier.
●(c.1718) CHal.ms i. Le Coignassier prent, et uient de bouture, tr. «er c'hoet stoubic, er c'hoet coing, en haual coing a guemer, a za a uoutat, dre uoutur', de laret é hep gourien.»
m. (botanique) Cognassier.
●(c.1718) CHal.ms i. Le Coignassier prent, et uient de bouture, tr. «er c'hoet stoubic, er c'hoet coing, en haual coing a guemer, a za a uoutat, dre uoutur', de laret é hep gourien.»