f. –où
I.
(1) (météorologie) Nuage.
●(1894) BUZmornik 820. ne oa ket ann distera koc'henn var ann oabl.
●(1931) VALL 501b. Nuage, tr. «koc'henn f. (plus général : toute nébulosité).»
(2) Pellicule, voile.
●(1912) KANNgwital 118/178. Ni zo tud dall, a zo koc'hen var hon daoulagad.
(3) Koc'henn ar marv : voile(s) de la mort.
●(1868) FHB 177/165b. he zaoulagad dija dinerzet hag anter c'holoët gant coc'hen ar maro.
(4) Koc'henn vi : coquille d'œuf.
●(1909) BROU 215. (Eusa) On dit aussi koc'h-viou.
(5) Croûte qui se forme en surface.
●(1732) GReg 238a. Croute qui se forme sur le sel, sur la terre &c., tr. «Coc'henn. p. coc'hennou.»
(6) Écorce.
●(1710) IN I 113. na rancontront guezen ebet na scrifont e hano var ar goc'hen anezi. ●172. Ar perles pere ne vezont savet nemet dre an avel hac an trous eus ar gurun, n'o deveus nemet ar goc'hen a berles, hac e zint goullo ha cleus. ●(1766) MM 663-664. etre ar bes ac ar vezen / ne dléar quet lacat ar goc'hen, tr. «au mitan de l'arbre et du doit mettre l'écorce l'on ne doit.»
(7) (agriculture) Enveloppe du grain.
●(1924) ARVG Ebrel 76. Dal m'eo goloet an had, e c'hoarve ennan eul abour (lire : labour) burzudus : c'houean a ra ar c'hreunenn, diweskan a ra ar goc'hen.
II. sens fig.
(1) Apparence, surface des choses.
●(1732) GReg 318b. Écorce, apparence, exterieur, tr. «Coc'henn.» ●Vous vous arrêtez à l'écorce, aux apparences exterieures, tr. «Ne sellit ne med ar goc'henn.»
(2) Souillure (du péché).
●(1911) BUAZperrot 439. lezet pikouz ha koc'hen ar pec'hed da grammenni kement o ene.