m. –où
I.
(1) (habillement) Coiffe.
●(1499) Ca 39b. Coeff. g. coiffe. ●(c.1500) Cb 42a. g. petite coiffe. b. coeffic. ●(1633) Nom 116a. Reticulum, capillare : vne coëffe : vn coüef.
●(1659) SCger 27b. coueffe, tr. «coueff.» ●(1732) GReg 176b. Coeffe, habillement de tête, tr. «Coëff. p. coëffou.» ●(1790) MG 35. hé houiffeu dantel. ●286. rein dehai ur houif, pé ur bonnèt.
●(1849) LLB 1054. hé houifeu dantelek. ●(1849) SBI II 188. coeffo leoienn, tr. «des coiffes de toile écrue.» ●(1857) CBF 85. Ema he c'hoeff oc'h kern he fenn, tr. «Sa coiffe est de travers.» ●(18--) GBI II 74. d'am c'hoeffo (...) / en batista, tr. «mes coiffes (...) en batiste.»
●(1908) PIGO II 173. eur c'houef bras war he fenn.
(2) par méton. Femme.
●(1857) CBF 54. Ped den oc'h ? Etro daouzek, ken tok, ken koeff. ●(18--) SCD 176. pa voelin chag ar c'hoefo / me eneum denno prest em zro.
(3) Mont e koef : porter la coiffe.
●(1945) DWCZ 15. Liza an ti all a zo o vont e koef.
(4) Bandenn-goef : bandeau pour tenir les cheveux.
●(1732) GReg 78a. Bande de tête, ou bandelette, dont les femmes du commun se servent pour se coiffer, tr. «bandenn-coeff. p. bandennou-coeff.»
II.
(1) Ar c'hoef hag an tog zo ganti : porter la culotte.
●(1911) RVUm 361 (Gu). Er houif hag en tok rah é mant geti, tr. P. ar Gow «La coiffe et le chapeau, elle porte tout.»
(2) Bezañ gwenn evel ur c'hoef : être livide.
●(1967) BAHE 54/29 (T) E. ar Barzhig. En ospital, Soaz, gwenn evel ur c'hoef, koazhet, aet da netra, a zo bet kempennet brav en he gwele. ●(1970) BHAF 236 (T) E. ar Barzhig. Ar gontez a adkouezas en he c'hoazez, gwenn evel eur hoef, he gwaz, morlivet ive, a grogas e breh an den yaouank.
(3) C'hoari gant he c'hoef : perdre l’esprit.
●(1991) KERRIEN Remi Derrien (K). C'hoari a ra gant he c'hoef : koll a ra he spered.
(4) Nijet eo ar c'hoef dreist ar vilin : perdre l’esprit.
●(1906) BOBL 10 février 73/1b. nijet eo ar c’hoef gwen dreist ar vilin !