v.
I. V. tr. d.
A.
(1) Avoir une coiffe.
●(1849) SBI II 188. Ewit oc'h apparchant awalc'h beza coeffet en lien, tr. «Vous, c'est assez beau pour vous d'être coiffées de toile.»
(2) Se coiffer (les cheveux).
►absol.
●(1868) FHB 199/342b. pe enn eur raza, pe enn eur goefa.
B. sens fig.
(1) Mettre de l'alcool dans une tasse de café.
●(1905) HFBI 440. ar c'haffé a voa ivé ganéomp koëffet mad. ●(1910) FHAB C'hwevrer 59. mad e kavas ar c'hafe ha gwelloc'h c'hoas ar c'hognac a oue digaset evit er c'hoeffa.
(2) Cocufier.
●(1866) BOM 78. Marvad he dije ma c'hoeffet.
II. V. intr. Porter une coiffe.
●(1943) VKST Mae 147. diwar-benn koefa ha digoefa, toka ha didoka.
III. V. pron. réfl. En em goefañ : mettre une coiffe.
●(1732) GReg 176b. Se coëffer, tr. «Hem goëffa. èn hem goëffa.» ●Elle se coëffe à l'ancienne mode, à sa mode, tr. «Hem goëffa a ra èr c'hiz coz, èn he c'hiz.»
●(1968) BAHE 55/65. betek m'he deveze an hini yaouank tu a-walc'h d'en em goefañ hec'h unan. ●(1972) LIMO 02 septembre. Aveid um goéfein, pé um gribad.
IV. Koefañ morgen da : voir morgen.