f. –où, kogus (météorologie) Nuage.
●(1732) GReg 663a-b. Nuage, broüillard, ou brume épaisse qui moüille, & qui vient tout à coup, tr. «Van[netois] coguçzenn. p. coguçzennou, coguçz.» ●(1744) L'Arm 255a. NVage, vapeur condensée, nuée épaisse, tr. «Cogussenn f.» ●(1792) HS 73-74. Enn ou rauc é hoai perpet ur gogussenn.
●(1821) SST 53. bet que ne zas ur gogussen d'er huhein. ●(1838) OVD 36. azéet ar ur gogussen. ●(1849) LLB 335. Avel ur gogusen. ●457. El luhed, é splannein, e feut er gogusen. ●(1856) VNA 13. une Nuée, tr. «ur Gogussen.» ●(1861) BSJ 225. é tonnèt ag en nean ar ur gogussen. ●(1877) EFV 25. Quentéh direc er bobl é apparissas a drès é bèn ur gogussen ligùernus péhani en hum chanjas é deur hag er golhas pen-d'er-ben.
●(1921) GRSA 276. ur gogusen du-kel. ●(1934) BRUS 180. Un nuage, tr. «kogusen, pl. kogus.»