f. Réconfort, consolation.
●(1732) GReg 201a. Consolation, tr. «Van[netois] confortans.» ●(1790) PEdenneu 135. ol confortance ha consolation er Uériès santel.
●(1855) BDE 544. confortance er ré affliget. ●573. ur gonfortance hemb par. ●(1884) MCJ 27. péh konfortans, eit en ineaneu.
●(1907) BSPD II 507. Ol é gonfortans hag é gonfians e oé er groéz. ●(1913) AVIE 78. rak ma hou es hou konfortans. ●(1921) BUFA 213. nerh ha konfortans.