m. Consentement.
●(1499) Ca 43a. Consantamant vide in compaingun. ●(1530) J 163b. Hep hon consantamant antier. ●(1612) Cnf 50a. gant e consantamant, gant è flatrerez. ●(1625) Bel 127. try degrez deueus à drouc desir. An quentaff à galuer suggestion : An eil delectation : hac an trede consantamant.
●(1710) IN I 131. Mæs erfin ar gonsantamant eo a beurechu an act vertuzus.
●(1907) VBFV.bf 43b. kousantemant, m., pl. eu, tr. «consentement.»