v. tr. d.
(1) Contaminer, empoisonner, infecter.
●(1659) SCger 49b. empoisonner, tr. «contami.» ●(1732) GReg 356a. Envenimer, tr. «contami. pr. contamet.»
●(1867) MGK 2. eur c'hlenved disegar, / Savet da goutammi pep mad war ann douar. ●(1876) TDE.BF 360b. Koñtammi, v. a., tr. «Empoisonner ; p. kontammet.»
●(1925) FHAB Mae 196. an «hini krenv» ne ra nemet droug. Kontammi a ra ar gwad (...) diskianta 'ra an den. ●(1931) VALL 251b. Empoisonner, tr. «kontammi.»
►absol.
●(1868) FHB 181/200b. ar c'helien a grog avechou bete'r goad, hag a ell binima, contami eleac'h ma o deus flemmet.
(2) sens fig. Contaminer.
●(1889) ISV 191. o tigeri scoliou difeiz evit contami ar iaouankis.