v.
I. V. tr. d.
(1) Conter, raconter, dire.
●(1557) B I 334. Huanadus ha confus re / En ho leuzras Doe an Croer / An lech maz edoent, dren conter, tr. «gémissants et soupirants, Dieu le créateur les renvoya, dit-on, du lieu où ils étaient.»
►absol.
●(1621) Mc 97. Quement à gry gra dre squient, / Ha sell fin da hent da quentaff, / Ret eo mont dan les da respont, / Mir naz vezo spont oz contaff.
●(1923) KNOL 8. klevet en doa re all o kounta. ●(1925) FHAB Mae 177. Konta ha bragal a reont evel tud hag o deus amzer gaer.
(2) Kontañ anv eus : parler de.
●(1944) VKST C'hwevrer 53. ne ra nemet konta ano bremañ eus he zud koz.
(3) War a gonter : à ce qu'on dit.
●(1911) SKRS II 38. Eun dervez, var a gounter. ●(1945) DWCZ 20. War a gonter, ez eus ur bern pilhaouerien pres da ziroll war ar vro.
(4) Bezañ kontet : être considéré comme.
●(1982) TKRH 75. Tonkedegiz yaouank a oa kontet paotred ar beilh : bep sul da noz e veze kann. ●120. daoust m'eo kontet Tregeriz goaperien-daonet.
(5) Kontañ kaozioù : bavarder.
●(1826/31) PPA 16. Clemantin a voa eur botres abret ac a voyee conta cojou, tr. «Clémentine était une jeune fille précoce, qui savait conter des histoires.» ●(18--) AID 297. demp dar salon da gonta cojou, tr. «Allons donc au salon pour bavarder.»
II. V. pron. réfl. En em gontañ : se considérer comme.
●(1907) AVKA 188. Evid hinieno, a n-am gonte sent.
III.
(1) Kontañ flourennig : voir flourennig.
(2) Kontañ pemp ha pevar : voir pemp.
(3) Kontañ pemp ha nav : voir pemp.
(4) Kontañ tri, pevar ha nav : voir tri.
(5) Kontañ kantikoù : voir kantikoù.
(6) Chom da gontañ pet bran a ya hebiou : voir bran.