m./f. (géographie) cf. kornôg
(1) Ouest.
●(15--) Cal 7 (GMB 408). cornovec «oest».
●(1732) GReg 682a. Ouest, vent d'Occident, tr. «Cornaucq. avel gornaucq. cornaouëcq. Van[netois] cornocq-isél.»
●(1875) FHB 519/400b. eun avel foll a c'hoeze dioc'h tu ar c'hournaouok.
●(1907) FHAB Mezheven 97. euz cornaouc da reter. ●(1909) FHAB Ebrel 114. varzu ar c'hornaouek. ●(1923) FHAB Genver 22. e tu ar gornaoueg. ●(1930) FHAB Gwengolo 329. er gournaouog, pa vez sklaer an amzer. ●(1947) YBBK § 858. an tu kornaouek, ar gornaoueg. ●(1949) KROB 10/12. En izel hag er gornaoueg.
(2) Gwalarn-gornaoueg : ouest-nord-ouest.
●(15--) Cal 8 (GMB 408). goallarn gornaouec «oest noroest».
(3) Qui vient de l'ouest.
●(1499) Ca 14a. Auel cornouec. g. aliter auel mor. ga. vent doccident.
●(1870) FHB 296/275b. an avel c'hournaouog hag an avel c'hevret. ●(1876) TDE.BF 362b. Avel gornaouek, tr. «vent d'ouest.»