m. –où Dévidoir.
I.
●(1659) SCger 120b. trauoil, tr. «cocç.» ●138b. coss, tr. «trauoil.» ●(1732) GReg 283b. Devidoir à rouet, tr. «Cocz. p. coçzou.»
●(1876) TDE.BF 364b. Kos, s. m. C[ornouaille], tr. «Dévidoir à rouet.»
II. Treiñ evel ur c'hos : tourner comme un dévidoir.
●(1908) FHAB Gwengolo 276 J.-F. Guégen. Er c'helc'h beo-buezek, hag a dro, a dro evel eur c'hos.