koultrenn

f. –où

(1) Branche.

●(1936) IVGA 224. ur c'hrañvazadig koultrennou pin.

(2) sens fig. Kaout koultrenn : avoir du cran.

●(1947) YNVL 28. N'em eus ket aon fogasiñ, me ! Me 'm eus koultrenn, me !