f. –ed, kraoñ (botanique) Noyer.
●(1732) GReg 658b. Noier, arbre, tr. «craouënn. p. craouënned, craouënnou. Van[netois] qneüenn. p. ëu.»
●(1907) VBFV.bf 39a. keneuen, f. pl. neu, gué-keneu, tr. «noyer.» ●(1927) GERI.Ern 319. kraonenn, kraouenn pl. ed, tr. «noyer.» ●(1929) FHAB Meurzh (pajenn Breuriez-Veur ar Brezoneg) 1. kraonenned, tr. «noyers.»