v.
I. V. tr. d. Rider, froncer.
●(1874) FHB 482/94a. o tigeri he veg, o krina he faz hag o krainchat he c'hinaouad bara.
●(1925) BILZ 124. hag eur grenidienn a grine e groc'hen.
II. V. intr.
(1) Se rider.
●(1909) FHAB Genver 20. he zal a deu da grina.
(2) Dessécher.
●(1876) TDE.BF 378b. Krina, v. n., tr. «Devenir desséché par l'effet du soleil, du froid, du vent, du feu.» ●(1889) SFA 287. Goude ar maro oa deuet [ar gouli] da grina.
●(1922) FHAB Meurzh 91. Eun haden n'eo ket ao a deu da grina.
(3) V. pron. réfl. En em grinañ : se ratatiner.
●(1905) KANngalon Ebrel 374. va dourn diou a deuaz d'en em grina he unan.