adj.
(1) Ridé.
●(1849) LLB 1890. ou fas e zou kriset. ●(1896) SBW 2. dindan he zal krizet. ●(1876) TDE.BF 379a. Krizet, adj., tr. «Ridé, parlant des fruits.»
(2) Krizet gant, da : transi de.
●(17--) CSbsm 3. Ur peur nuah ha criset guet er frim hac er scorn.
●(1838) OVD 130. crisset ha scournet guet aneouid. ●(1849) LLB 1896. Kriset t'en aneouid.