krouizenn

f. –où Cavité, creux, trou.

●(1849) LLB 547-548. én hé hrouisen kuhet, / Kaer en des er gohan krial, n'hi doujet ket. ●2102. ag ur grouisen / Un taul é tont ér mez.

●(1925) SFKH 25. ou lojeris e vezé é touleu, édan er meineu roh, pé en ur grouizen benak.