kuitañ

v. tr. d.

(1) Quitter, fuir.

●(1621) Mc 42. eo ret cuitaff an occasion se.

(2) Rendre quitte.

●(1732) GReg 17b. Affranchir, rendre franc & libre, exempter de quelque engagement, tr. «Quyta. pr. quytet. quytât. pr. quyteët.»