v.
(1) V. intr. Geindre, gémir.
●(1752) PEll 193. Cunuc'ha, tr. «Plaindre, se plaindre, gémir.»
●(1874) FHB 480/76a. Ar bobl a vouele hag a gunuc'he. ●(1874) FHB 489/146a. ar paour kez den a grie hag a gunuc'he mar doa eun truez.
(2) V. tr. d. =
●(1847) FVR 11-12. Evel ma oa kavaillet ha kunuc'het ebarz enn he gear. ●45. Hirie a skoazel diweret, / warc'hoaz gant an holl kunuc'het.