conj. cf. ma .2
(1) Que.
●(1893) IAI 120. ar re-ma gwelet m’o doa he gourach burzudus e kreiz an emgannou, ha gwelet ma raent ive bemdez er prizoun he vertuziou a gristen hag a roue ker flamm hag an eol, a ziskuezas kaout evitan brasoc’h respet hag evit ho mistri. ●136. c’hoant m’en doa da velet an deskadurez o kreski.
(2) Que.
●(1872) FHB 384/146b. c’hwi a c’houlenn ma vezo pelloc’h eun termen da gemment a voallou.
(3) Qui.
●(1869) FHB 216/51a. ep anaout zoken ar re ma ra vad dezho.
(4) Adj. au superl. + ma + c’hall… : le … qu’il peut/qu’ils peuvent.
●(1942) DRAN 78. a gerz buana ma c’hall, e-kichen ar pevar arouezier all.