m. –où
(1) Mutilation.
●(1732) GReg 647b. Mutilation, tr. «mahaign.»
●(1923) SKET I 9. dinamm ez oa a bep si, a bep mac'hagn.
(2) Infirmité.
●(1869) FHB 208/409b. ar mac'hagnou, ar gouliou.
●(1913) PRPR 61. Skoet e oa gant ar mac'hagn ha mervel a reaz en 1874. ●(1920) MVRO 22/1a. D'ar re «reformed» eus ar brezel gant eur bansion, hag o defe d'an nebeuta eur mac'hagn a 50 %. ●(1958) BLBR 109/5. truezuz o stad, gant ar mahagn hag ar hleñved.
(3) Invalidité.
●(1909) BOBL 20 février 217/1a. da douch eur retret a gozni pe a vac'hagn.