n. pr. Marguerite. cf. God
●(17--) FG II 31. Mar goufac'h, va breur ar boan zo ôc'h évésaat kundu daou fumellen, ispisial ho nizez Margod, me gred é choum ar c'héler enn he bensou ; tripal a ra hed ann deiz.
●(1848) SBI I 282. Margodic ar C'helennec a zo eur plac'h manquet, tr. «Margodic le Quélennec est une fille faillie.» ●(1848) SBI II 210. Euz ho kened, Margodic, eur joa vraz am eus me, tr. «De votre beauté, petite Margot, j'ai grande joie.»
●(1924) ZAMA 88. Ouspenn d'e wreg Margodig.