v.
(1) V. intr. Mûrir.
●(1499) Ca 137b. Meuraff. g. meurer.
●(1732) GReg 623a. Meurir, ou mûrir, parlant du fruit, tr. «Mëura. pr. mëuret.»
●(1834) SIM 213. Ar frouez pere en em voasq an eil ous eguile (...) na veüront qet mad.
●(1921) PGAZ 33. Ne leze na spezardenn, nag an disterra frouezenn da veüri er jardin. ●(1969) BAHE 62/16. an aval penn-kazh eus liorzh drek an ti, bet lakaet da veüriñ gant va zad e krec'h e bres.
(2) V. tr. d. Rendre mûr.
●(1834) SIM 235. meüri an eaust. ●(1868) FHB 169/104a. ho darevi hag ho meüri.
●(1921) PGAZ 69. pa zeue an avel eozt da veüri ar c'hraon-kelvez.