Devri

morc'hediñ / morc'hedañ

morc'hediñ / morc'hedañ

v.

(1) V. intr. Être soucieux, s'inquiéter.

(1499) Ca 141a. [morchet] Jtem solito / tas. g. soussier. b. morchediff. ●(1575) M 545. Ha ny en poan manet, pepret da morchedaff, tr. «Et nous en peine restés, toujours à nous chagriner.»

(1732) GReg 62a. S'attrister, tr. «morc'hedi. pr. morc'hedet.» ●147b. Etre chagrin, triste, tr. «Morc'hedi. pr. morc'hedet.» ●533b. Son procès l'inquiete, tr. «morc'hedi ara gad e brocès.» ●(17--) CT Acte II 102. en lies aferou emeux de vorchedin, tr. «J'ai à me préoccuper de beaucoup d'affaires.»

(2) V. tr. d. Inquiéter.

(1732) GReg 147a. Chagriner, tr. «Nec'hi ar reall. morc'hedi. pr. morc'hedet.» ●533b. Son procès l'inquiete, tr. «Morc'hedet eo gand e brocès ; e brocès a zeu d'e vorc'hedi

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...