v. intr.
I.
(1) Sourire.
●(1659) SCger 112b. sourire, tr. «mus oarzin.» ●(c.1718) CHal.ms iv. sous rire, tr. «mushoarhein.» ●(1732) GReg 882b. Sourire, tr. «Musc'hoarzin. pr. musc'hoarzet. moushoarzin. pr. moushoarzet. Van[netois] mushoarheiñ.» ●(1752) PEll 632. Moushwarzin, soûris, soûrire.
●(1876) TDE.BF 472a. Mous-c'hoarzin, v. n., tr. «Sourire.» ●(1878) EKG II 66. n'oun ket evit miret da vousc'hoarzin ouc'h ho klevet (…) Mousc'hoarzhit keit ha ma raio vad d'ho kaloun. ●110. enn eur vousc'hoarzin. ●(1890) MOA 85. mous c'hoarzin (v. n.), tr. «sourire.»
●(1929) FHAB Ebrel 139. Ar roue a vouzc'hoarzas eun tammig.
(2) Mousc'hoarzhin ouzh ub. : sourire à qqn.
●(1912) AHBT 96. ar hé barlen é vushoarhein dohti.
II. Mousc'hoarzhin en e varv : voir barv.