m.
I. M.
(1) Peu, strict nécessaire.
●(1909) MMEK 226. kountant e oant gant o neubeudik. ●227. roit d'ar paour ar c'hraz da veza kountant gant e neubeudik.
(2) Un peu.
●(1612) Cnf 31b. dibriff vn nebeudic bara, pé vn tostennic eguit souteniff è estomach. ●(1625) Bel 177. an nebeutyc-se à delectation.
●(c.1680) NG 222. un nebet fouen.
●(1907) PERS 10. eun nebeut douar o doa ive.
(3) =
●(1906) KANngalon Eost 174. hag an eil neubeut gant egile a zavo da veza eun tinzor braz. ●(1913) KANNgwital 131/338. tri nebeut hag a dal tri galz.
►
●(18--) SAQ I 75. an eil nebeut a gresk egile.
●(1905) HFBI 302. éguis ma lavaré va zad, (an éil nébeut â gresk éguilé). ●(1958) ADBr lxv 4/512. (An Ospital-Kammfroud) Au proverbe «les petits ruisseaux font les grandes rivières» correspond l'expression usuelle : an eil nebeud a gresk egile.
(4) Un nebeud a-raok : à peu de distance avant.
●(1902) PIGO I 27. Eun nebeudik 'raog ar c'hoat.
II. Loc. adv.
A. temp.
(1) Un nebeud zo : il y a peu (de temps).
●(1906) DIHU 13/225. a houdé un nebed zou.
(2) Un nebeud goude, àr-lerc'h : peu après.
●(1821) SST 242. hac un nebedic arlerh.
●(1903) MBJJ 169. Eun nebeud goude, e oa savet eno eur voskeen. ●(1921) PGAZ 67. Eun nebeut goude, Fanch Ti-Don a ioa var bave Lesneven.
(3) Bep un nebeud : peu à peu.
●(1867) FHB 102/396a. an dud keiz-se a zeuas, beb eun neubeud, da ankounac'haat ho c'hrouer. ●396b. ag erruout beb eun neubeud beteg ober d'ezo eun tam katekiz.
(4) A-benn un nebeud : d'ici peu.
●(1877) BSA 11. Abenn eun nebeut aman c'houi hen desco d'eomp oc'h-unan.
B. spat. War un nebeud : à peu de choses près.
●(1936) FHAB Mezheven 203. Edon en em gavet, war eun nebeud, tost da sant Alar.