paf

adj. Muet de surprise. cf. pof

●(1967) BRUD 26-27/33. Ha paf an daou lankon ! ●(1968) LOLE 100. Jarlez Lezongar a oa chomet paf. ●134. paf (T. hag all) – chom paf : chom dilavar gant ar souez. ●(1970) BHAF 141. Me, 'vel ouzout, a jomas aze paf ha difiñv.