m. –où
(1) La parole.
●(1732) GReg 695a. Parler, le parler, la parole, le discours, tr. «ar parland.»
●(1860) BAL 198. Abars tremen e teuas ar parlant deza. ●(1868) KMM 53. Zacharii bet mud, deuet ar parlant deza.
(2) (Une) parole.
●(1843) LZBg 1añ blezad-2l lodenn 47. guet ou farlandeu goapus inep d'en aviél.
(3) Langue (idiome).
●(1872) ROU 80a. La langue est en décadence, tr. «Parlant ar vro a zo var e gostez.»
(4) Parler.
●(1710) IN I 311. Liquit evez n'en em servichac'h (…) eus a nep seurt finessaou ha feintisou en ho parlant.
(5) Bourrañ e parlant ub. : trouver agréable la conversation de qqn.
●(17--) VO 45. Commance e rèn bourrein én hé farland.