pastezer

m. –ion Pâtissier.

●(1659) SCger 89b. pasticier, tr. «pastisser.» ●(1732) GReg 702b. Paticier, tr. «Pastezer. p. pastezéryen. Van[netois] Pasteour. p. yon, yan.» ●(17--) TE 55. é guetan Pastéour.

●(1876) TDE.BF 498b. Pastezer, s. m., tr. «Pâtissier ; pl. ien.»