pe-taol-chañs adv. Apparemment.
●(1844) LZBg 2l blezad-1añ lodenn 35. Chetui amen, pé taul chanche, en dehuéhan liér a gassein d'oh. ●(1849) LLB 236. Hag é leh un ered pé taul chanj hur bou deu.
●(1904) DBFV 36a. pé taul chans, tr. «apparemment, sans doute.»