peilher

m. –ion

(1) Bagarreur.

●(1913) PRPR 22. Eur peiller e oa. Kernevaded o doa esaet klask afer outan.

(2) Voleur.

●(1838-1866) PRO.tj 174. Bec'h d'Alanic ! / Tân d'ar peilher !