penitañser

m. –ion Pénitencier.

●(1612) Cnf 23a. monet bedé an Escop, pé è Vicaer bras, pé an Pœnitancer bras.

●(1659) SCger 90b. penitencier, tr. «penitancer.»

●(18--) BAG 21. Eus a C'houlc'hen, a deuas da ober / Anezan e benitancer.