penitiour

m. –ion Ermite.

●(1921) GRSA 245. ur penitiour santél. ●389. Er roué e zodeu zé arlerh, badéet én ul lod get é verh ha paod aral get er penitiour e oè bet Pier é klask ér hoèdeu én amén. ●(1931) VALL 24b. Anachorète, tr. «penitiour pl. ien.» ●270a. Ermite, tr. «penitiour pl. ien.»