penndouseg

[brpm peenn-dossêc < penn + touseg (?)]

m.

(1) Massue.

●(1744) L'Arm 390b. Tricot, tr. «Peenn-dossêc. m.»

●(1904) DBFV 180a. pendoseg, m., tr. «gros bâton, massue (l'A.).»

(2) Bazh penndouseg : massue.

●(1744) L'Arm 233a. Massuë, tr. «Bah peennn dossêc.. Bihïérr peennn-dossêc ou doussêc.»