pennegez .2

f. (botanique) Mercuriale.

●(1732) GReg 617a. Mercuriale, plante, tr. «Penneguès. ar benneguès.»

●(1876) TDE.BF 506b. Pennegez, s. f., tr. «Mercuriale, plante. Ar bennegez. Quelques uns disent peneugus.» ●(1879) BLE 144. Mercuriale. (Mercurialis. L.) Pennégez.