[mbr pen-glaou, brpm penglao, penn-glau < penn + glaou]
m. –ed (ornithologie) Mésange charbonnière.
●(1633) Nom 40b. Parus, fringillago : mesange : pen-glaou.
●(1659) SCger 78b. mesange, tr. «penglao.» ●(1732) GReg 619a. Mesange, ou nonette, oiseau, tr. «Penn-glau. p. penn-glauëd.»
●(1849) LLB 1645. pigos er pen gleu. ●(1876) TDE.BF 505a. Penglaou, s. m., tr. «Mésange, oiseau ; pl ; ed.» ●(c.1897) GUN.dihu 146/314. Er pengleu, en estig, er golvan, er goleg.
●(1907) VBFV.bf 59b. pengleu, –euig, m. pl. ed, tr. «mésange.» ●(1934) BRUS 253. Une mésange, tr. «ur pengleu –ed, m.»