[brpm penn-caus, penncaus < penn + kaoz .1]
m. –ioù
(1) Cause principale.
●(1732) GReg 140a. Cause, principe, cause principale, premiere cause, tr. «penn-caus. p. pennou-caus, penn causyou.» ●183b. Commencement, tr. «penncaus.» ●Dieu n'a ni commencement ni fin, & est le commencement, le principe de toutes choses, tr. «An autrou Douë ne'n deus na dezrou na finvez, hac a so ar penn-caus a bep tra.» ●(1790) MG 54. Chetui er pèn-caus ag é zannation. ●(17--) TE 245. er pèn-caus ag é anquin.
●(1824) BAM 26. ar pen caus eus a condaounation ar seurt tud-se. ●(1877) BSA 24. Ar penn-caos euz kement-se. ●(1894) BUZmornik 147. Hogen, ar penn-kaoz euz ann distro euruz-ma a oue sant Leandr. ●223. ar penn-kaoz euz ar garantez-se oa he zantelez. ●728. ar penn-kaoz ma kuiteaz peb tra. ●(18--) SAQ I 133. penn-kaos a bec'het evidoc'h.
●(1911) SKRS II 152. skoueriou ar gerent, ha dreist holl re an tad eo a vez ar penn kaoz…
(2) Bezañ pennkaoz da : être la cause de.
●(1829) CNG 100. E oai pèn-caus d'é souffranceu.
●(1907) PERS 300. penn kaoz d'ar brud. ●(1911) SKRS II 188. N'eo ket e Bro Zaoz hebken eo e vez ar vesventi penn-kaoz da galz darvoudou.