[pennober + -enn]
f. –où Chef-d'œuvre.
●(1955) VBRU 179. levrioù a bep seurt, lod anezho pennoberennoù, ha lod all na dalvezont ket ul louf-ki. ●(1968) BAHE 56/76. ur bennoberenn a ouiziegezh. ●(1970) BRUD 35-36/143. Moarvad, danevellou kaer-dreist Geotenn ar Werhez ez eus outo e benn-oberenn.