v.
I. V. tr. d.
(1) Apaiser, pacifier, calmer, tranquilliser.
●(1499) Ca 157a. [peuch] ga. appaisir pacifier. b. peuchhat. ●157b. Peuchhat et peuchhet in peuch vide. ●(c.1500) Cb 12a. Item cest appaiser. b. peochat. ●54b. g. assouuagier / appaisier. bri. peochat.
●(1732) GReg 42a. Appaiser, pacifier, tr. «Peoc'hat. pr. peoc'het.» ●131a. Calmer, rendre tranquille, tr. «Peoc'hat. pr. peoc'het.» ●781b. Rapaiser, tr. «Peoc'hat. pr. peoc'het.»
●(1847) BDJ 47. Dihuna he drugarez ha peoc'hât he spered. ●(1859) MMN 50. eleac'h calmi, eleac'h peoc'haat an den-se. ●(1866) FHB 83/244a. sioulaat pe peoc'haat ann tad Garnier. ●(1867) BUE 31. He holl boanio a lekee da beuc'haat ha da unvanin ar re a deue d'he varn.
(2) Peoc'haat ub. ouzh ub. : réconcilier qqn avec qqn.
●(1650) Nlou 83. Prêt voe peochat Doue an tat, ouz Adam, tr. «Il fut temps de réconcilier Dieu le père avec Adam.»
II. V. pron. réfl. En em beoc'haat : se remettre (d'une émotion forte).
●(1732) GReg 800b. Se remettre, revenir de quelque trouble, tr. «Hem beoc'hat. pr. hem beoc'het.»