peoc'haer

adj. Pacificateur.

●(c.1500) Cb [peuch]. Jtem hic placator / oris. ga. appaiseur. b. peuchaer.

●(1732) GReg 684a. Pacificateur, tr. «Peoc'haër. p. peoc'haëryen. peoc'hær. p. peoc'hæryen.»

●(1920) KZVr 358 - 11/01/20. peucher, tr. «qui appaise.»