adj.
(1) fam. (en plt des femmes) Mariée.
●(1876) TDE.BF 510a. Perc'hennet, adj., tr. «Il se dit, en style familier, d'une femme mariée.» ●Houmañ a zo perc'hennet, tr. «A la lettre, celle-ci a un possesseur.» ●(18--) RGE 21. Ar vreg-se so perc'hennet.
●(1931) VALL 10a. (femme ) mariée, tr. «perc'hennet.»
(2) (religion) Possédé.
●(1882) BAR 260. ober goulenou ouz an den perc'henet hag ouz an droug-sperejou a ioa enhan. ●273. kement a dud perc'henet gant an droug-sperejou.
●(1911) BUAZperrot 796. tud perc'hennet gant an droug-spered. ●(1935) SARO 34. Tud perc'hennet gant an droug-spered.
(3) (en plt de qqc.) Occupé.
●(1911) BUAZperrot 802. pa welas ar skinier perc'hennet gant an elez. ●839. heb gouzout e oa dija perc'hennet [ar c'havarn] gant eul leon.
(4) Adopté.
●(1931) VALL 10a. (enfant) adopté, tr. «perc'hennet.»