Devri

perc'hentañ

perc'hentañ

v. tr. d. Devenir possesseur de, s'approprier.

(1732) GReg 46b. S'approprier, se rendre le maître d'une chose, tr. «Pérc'hénta un dra.» ●741b. Se mettre en possession de, tr. «perc'hénta. pr. perc'héntet.» ●761b. Proprietaire, tr. «Perc'henn. p. perc'henned, perc'hennou. (De là, perc'henta, s'approprier, posséder.»

(1890) MOA 120b. Approprier (s'), tr. «perc'henta

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...