adv. interrog. Quel.
●(1862) BSH 11. Petoare queloyo so o ren a neve. ●31. En petoare costez oc'h eus hy remerquet. ●(1868) FHB 200/350a. Deus pétreure vi, mar plij, ec'h on mé deud ? ●(1868) FHB 201/357b. goël en petreure pensé ec'h on mé laquet gant tomder an anv. ●(1869) FHB 228/148b. Petore boed da zibri. ●(1869) LZBt Gouere 232. Petore boed da zibri. ●(1876) TDE.BF 511b. Petore, pron. interrogatif, T[régor], tr. «Quel, quelle.»
●(1902) PIGO I 9. deuz petore bro e teuez-te. ●(1924) BILZbubr 38/842. ha petore pinijenn ?… ●(1947) TNOG 5/25. (Tregor ha Goelo) Petoare (distaget petore), anv-gwann goulennata evel peseurt.