v. tr. d.
(1) Éteindre complètement (qqc. d'enflammé).
●(1907) AVKA 73. na bervougo ket ar voulc'hen a divodego c'hoaz. ●(1911) BUAZperrot 426. peurvouga ar vouched. ●(1929) FHAB Ebrel 156. e oa peurvouget tan-gwall ar brezel. ●(1940) FHAB Mae-Mezheven i. peurvouget eun tan-gwall.
(2) Vaincre (une maladie).
●(1902) MBKJ 184. Neuze ar c'hlenved a ieas var he giz. Daou vloaz goude e tirollas adarre, ha ne oue peur-vouget nemet pa deuas an dud e karg da ziella ar voest great gant ann Eskob santel.
(3) sens fig. =
●(1928) KANNkerzevod 15/7. peurvouga ho feiz.