adj. Variolé.
●(17--) ST 204. he façz pikotet, tr. «son visage grêlé.»
●(1869) FHB 210/5a. beza pikotet ha pikotet groz. ●(1888) SBI II 180. fass picotet, tr. «face grêlée.»
●(1905) IVLD 213. Eur c'hrennden oa, pikoted, teo eun draig. ●(1924) FHAB C'hwevrer 62. eun denig bihan, pikotet e zremm.