f. –où
I. (anatomie)
(1) Fressure.
●(1744) L'Arm 165b. Fressure de veau, le poumon, le foye, le cœur & les hampes, tr. «Pironneenn lay ou lé.» ●403b. Viscéres, tr. «Pironnênn à Vap-Deinn.»
●(1907) VBFV.fb 46a. fressure, tr. «piroñnen, f. (pl. neu).»
(2) Estomac.
●(1904) DBFV 23b. bironen, s., tr. «poitrine, estomac.»
II. [en locution]
(1) Drusaat e bironenn : se remplir la panse.
●(1895) FOV 237. Eit ma hellou é jau druad é bironnèn.
●(1934) DIHU 280/145. Ministred, kanaded, tuchentil é karg e gav elsé en tu de zruat ou fironnen épad mei hani er geih é séhein !
(2) Dourata e bironenn : se rincer la glotte.
●(1932) BRTG 21. Pèloh amzér é vehè bet chomet duhont de «zeuratat» é biroñnen.