adj.
I. Attr. Bezañ pitilh gant ub., udb. : être fou de qqn, qqc.
●(1920) MVRO 30/1c. Paeit eur banne d'ezan, hag e reoc'h a geroc'h gantan, an den n'o (lire : eo) ket droug, met va Doue ! pitilh gant e vanne avad ! ●(1920) MVRO 33/1a. «Hag unan benag a zo bet diskiant awalc'h da ober kamembre d'ar Benjamin !» «Han (lire : Hon) tad a oa pitilh gantan, hag hor moereb gwasoc'h c'hoaz (…).»
II. Adv. intens.
A. [après un adj.]
(1) Fall-pitilh : très mal.
●(1934) CDFi 23 juin. Eat fall-pitill he fenn o sarmoun hag o c'hourdrouz.
(2) Noazh-pitilh : tout nu.
●(1844/52) PKD. Noaz pitilh e giz raniged.
●(1970) GSBG 327. (Groe) noazh-pitilh, tr. «tout nu.»
(3) Sot-pitilh : complètement sot.
●(1890) MOA 473b. Très sot, tr. «sot-pitill.»
●(1931) VALL 701b. très sot, tr. «sot-pitilh.» ●(1974) GAME 7. Dont a rin sod-pill.
(4) Droch-pitilh : sot.
●(1931) VALL 701a-b. Sot, tr. «droch-pitilh C[ornouaille].»
(5) Diot-pitilh : très sot.
●(1931) VALL 701b. très sot, tr. «diot-pitilh.»
(6) Bezañ sot-pitilh gant : être fou de.
●(1912) BOBL 26 octobre 410/1d. Ar markiz a oa sod pitill gant merc'h ar c'hemener. ●(1927) TSPY 35. ar merc'hed a zo sot-pitilh gant pôtred ar c'houarnamant. ●(1931) VALL 16b. Aimer à la folie, tr. «beza sot (-pitilh) gant.»
B. [devant un adj.] Pitilh-sot : très sot.
●(1931) VALL 701b. très sot, tr. «pitilh-sot.»